First Impression

Hi Friends!

We zijn aangekomen! Eerste reactie: Warm!Warm!Warm!

Vriendelijke mensen die je continu hapjes en drankjes aanbieden lopen door het gangpad, het geluid van razende vliegtuigmotoren suist in mijn oren, en op een futuristisch beeldschermpje voor mijn neus balder ik door de KLM playlist om mijn favoriete muziek te zoeken, echter kom ik uit op Bon Jovi en Coldplay. Ik word in mijn stoel gedrukt en al snel kan ik zien dat we 1046 km per uur vliegen. Binnen is de temperatuur aangenaam, buiten is het - 52.. ik kijk uit het raam en geniet van het geweldige uitzicht. Plop! mijn oren zijn weer open, en het enige wat ik zie is een helder blauwe lucht gedragen op witte suikerspin wolken. We zijn onderweg!
9 uur later land ik op het vliegveld dichtbij Paramaribo, gekleed in een trui en lange broek stap ik het vliegtuig uit, Bam! Ik loop tegen een enorme muur van warmte aan, het is hier 32 graden.
We worden in een busje naar onze eindbestemming gebracht, onderweg worden we door de chauffeur bijgepraat over de leukste trips die we zeker moeten gaan doen. Na een veel te lange rit (van 6 uur lang) kom ik dood en dood moe aan bij ons appartement. De verhuurder is razend enthousiaste en laat ons alles in huis zien, onder tussen wil ik dolgraag mijn bedje op maken om te gaan slapen, ik ben al 24 uur wakker... en ben 22 uur aan het reizen geweest. De vriendelijke huisbaas verlaat ons huis en alle indrukken beginnen op me in te werken, ik ben opeens klaar wakker.
Toch probeer ik te gaan slapen maar op de achtergrond galmt Surinaamse muziek, onze over buren geven een trouw party en kennelijk is het gebruikelijk om de hele nacht door te feesten... de hele nacht kunnen we meegenieten van zonnige muziek. 05.00 ( Surinaamse tijd) word het stil, ik val in slaap.......

6.00: Ik word alweer wakker van de warmte, maar vind het niet erg. Ik kijk door de tralies van de deur en zie dat de zon me een knipoog geeft, wat een prachtig gezicht! Emoties gaan door me heen, ik sta gewoon in Suriname op een balkon waar tropische vogels me toefluiten, geweldig!
Het was een korte, warme zwoele nacht, tijd om te douchen. Als ik de kikkers verjaagd heb stap ik onder een douche waar alleen maar koud water uit komt, je went er aan.
Ons ontbijt bestaat uit een geroosterd broodje met jam en (jawel) Hagelslag! Om nomnom! Smiddags maken we een wandeling in de buurt en merken we al snel dat 2 uur smiddags geen normale tijd is om op straat te lopen, het is compleet uitgestorven, en dat is ook niet gek want het is bloedwarm op straat. Welgeteld 6 x krijgen we een taxi aan geboden, we wandelen vrolijk verder en doen in kopen voor het avond eten.

Tot nu toe heb ik nog helemaal geen tijd om het thuisfront te missen, het voelt nu nog als een vakantie. Vanmiddag komt onze stagebegeleider uit het ziekenhuis langs om de eerste dingen te bespreken met betrekking tot onze stage in het ziekenhuis. Aankomende week zullen we kennis gaan maken met onze afdeling en gaan we meemaken hoe het er hier aan toe gaat in een Surinaams ziekenhuis. Ik kijk er naar uit om hier de plaatselijke bevolking te helpen!

Ondertussen is het in Nederland nu avond, donker en koud. Al kijkend naar de palmbomen en de strak blauwe lucht, voel ik de Surinaamse bries door mijn haren gaan, ik zucht eens diep kijk mijn huisgenoot aan en zeg: '' Wat hebben wij het in Nederland toch luxe!''

Dit waren kort de eerste 24 uur in Suriname, er is nog wel veel meer te vertellen, maar dit komt later. Good bye for now!

Liefs Gerdien